Ο διεθνούς φήμης γλύπτης, Νίκος Φλώρος, παρουσιάζει τη συλλογή καλλιτεχνημάτων, με τίτλο «Ήρωες από μέταλλο», στο μουσείο ελληνικών ενδυμασιών ‘Βικτώρια Γ. Καρέλια’ στην Καλαμάτα.
Από πολύ νεαρή ηλικία, ο Νίκος Φλώρος, είχε μία ενστικτώδη ανάγκη να εκφράζεται καλλιτεχνικά, με ποικίλους τρόπους. Σήμερα παρότι η γλυπτική μονοπωλεί το ενδιαφέρον του, ο ίδιος υποστηρίζει ακράδαντα ότι «Η Τέχνη είναι Μία», ενιαία και αδιάσπαστη, γι’ αυτό και έχει αφιερωθεί στη βαθύτερη γνώση και εξέλιξή της.
Η επέτειος των 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση στάθηκε η αφορμή, ο διάσημος γλύπτης, να εκθέσει ξανά έργα του στην Ελλάδα, έπειτα από χρόνια επιτυχημένων εκθέσεων σε Ευρώπη, Αμερική και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Ο ίδιος άλλωστε προέρχεται από μία οικογένεια επαναστατών και ηρώων. Πρόγονος και συνονόματός του ήταν ο οπλαρχηγός Νίκος Φλώρος, εκείνος που έπεσε ηρωικά στην μάχη των Αθηνών πολεμώντας για την ανεξαρτησία της Ελλάδας από τον Οθωμανικό ζυγό. Κάθε που, ο Νίκος Φλώρος, ο νεότερος, διαβαίνει το δρόμο της Αθήνας που φέρει το όνομά του, αισθάνεται αληθινό δέος και υπερηφάνεια.
Η περίοδος του εγκλεισμού που βιώσαμε, δεν κατέβαλλε τον καλλιτέχνη, αντιθέτως την αξιοποίησε στο έπακρο, εργαζόμενος σκληρά για τη δημιουργία των εν λόγω έργων τα οποία, όπως ο ίδιος εξομολογείται, τον προβλημάτισαν αρκετά. Και αυτό διότι οι προσωπικότητες τις οποίες απεικονίζουν είναι υπαρκτές, έχουν ηρωική υπόσταση, και με το πέρασμα των αιώνων έχουν μετεξελιχθεί σε Ιδέες. «Καθώς τα έργα αναπαριστούν ήρωες που έχει εξυμνήσει η παγκόσμια κοινότητα, η δουλειά που έπρεπε να κάνω δεν ήταν απλή. Προϋπέθετε ιστορική έρευνα, μελέτη απομνημονευμάτων αλλά και χρόνο. Χρόνο να αφουγκραστώ το χαρακτήρα και τα συναισθήματα αυτών των ηρώων και να τα αποτυπώσω στα έργα μου», εξομολογείται ο καλλιτέχνης.
Η έκθεση περιλαμβάνει μία σειρά έργων – τεραστίων ψηφιδωτών, ήτοι γλυπτών κουστουμιών και πορτραίτων ηρωικών προσωπικοτήτων, υλοποιημένων εξ’ ολοκλήρου από κομμάτια ανακυκλώσιμου αλουμινίου – κουτάκια αναψυκτικών. Η «ιδιαιτερότητα» της τέχνης και τεχνικής του Νίκου Φλώρου, την οποία κατοχύρωσε στη Νέα Υόρκη και πλέον συνιστά την «υπογραφή» του, έγκειται στην πρώτη ύλη και στον τρόπο επεξεργασίας και αξιοποίησης αυτής. Ο καλλιτέχνης συλλέγει αλουμινένια κουτάκια αναψυκτικών, μετατρέπει το αλουμίνιο σε ίνες και τις ίνες σε «μεταλλικό ύφασμα». Δεν έχει την πολυτέλεια του έτοιμου υλικού, αντιθέτως το δημιουργεί ο ίδιος από το μηδέν. Πρόκειται για μία διεργασία εξαιρετικά επίπονη και χρονοβόρα την οποία εκπονεί μόνος, από την αρχή ως το τέλος. Τα χρώματα δε, που χρησιμοποιεί στο κάθε έργο, φροντίζει να αντικατοπτρίζουν τη φύση και την υπόσταση του εκάστοτε ιστορικού προσώπου ή αντικειμένου που αναπαριστούν. Με λίγα λόγια, ο Νίκος Φλώρος, κατορθώνει με την τέχνη του να προσωποποιεί το άυλο, μεταλλάσσοντας εξονυχιστικά την «ταπεινή» ύλη, σε θροΐζοντα ατλαζωτά υφάσματα, γεμάτα υπέρλαμπρες διαμαντοπελεκητές ψηφίδες.
Εισερχόμενος ο επισκέπτης στο μουσείο, αντικρίζει στον προθάλαμο, τη γλυπτή ενδυμασία της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας, ένα έργο με ύψος κάτι παραπάνω από δυόμιση μέτρα, άκρως επιβλητικό. Στην πρώτη αίθουσα του ισογείου, η Δέσπω Τζαβέλα, δεσπόζει σε ανάγλυφο πορτραίτο ανάμεσα στις παραδοσιακές ενδυμασίες της Πελοποννήσου, τμήμα της μόνιμης συλλογής του μουσείου της Βικτώρια Καρέλια. Στα δεξιά, η εντυπωσιακή λόγω των φαντασμαγορικών χρωμάτων αλλά και του μεγέθους της (1,90 εκ. ύψος), γλυπτή ενδυμασία της Πανωραίας Χατζηκώνστα, γνωστής και ως «Ψαροκώσταινας», αρχόντισσας από το Αϊβαλί. Από τη συλλογή δεν λείπει – πως θα μπορούσε να λείπει άλλωστε; – η Ελληνική σημαία, που σε αυτή της την αναπαράσταση δεν είναι μόνο γαλανόλευκη. Ο Νίκος Φλώρος προσέθεσε σ’ αυτήν το κόκκινο, ένα χρώμα που την πότισε, αλλά και ξέφτια στο κάτω μέρος της, όπου κάθε ξέφτι συμβολίζει και ένα πλήγμα στη γαλανόλευκη θωριά της. Τέλος, τρία ακόμη έργα που προκαλούν δέος : το ανάγλυφο πορτραίτο του Γέρου του Μοριά καθώς επίσης και εκείνο της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας, έρχονται να σε διαπεράσουν «κοιτάζοντάς σε». Και το αποκορύφωμα : Η Ελευθερία. Η γλυπτή αναπαράσταση αυτής της έννοιας, την οποία διεκδίκησαν αδιαπραγμάτευτα οι πρόγονοί μας. Την ελευθερία που ο καλλιτέχνης, μάς προτρέπει να διεκδικήσουμε κι εμείς.., με κάθε τρόπο!
Η συστέγαση – συνομιλία των έργων του Νίκου Φλώρου, με τις παραδοσιακές ενδυμασίες της μόνιμης συλλογής, είναι κάθε άλλο παρά τυχαία. Πρόκειται για δύο συλλογές καταπληκτικές που συναγωνίζονται σε φαντασμαγορικότητα, μοναδικότητα και ποιότητα ενώ συνάμα συνυπάρχουν αρμονικά και αλληλοσυμπληρώνονται. Η συλλογή ελληνικών ενδυμασιών, αποτελεί έργο ζωής για τη Βικτώρια Καρέλια και ο υπερσύγχρονος χώρος του μουσείου συνιστά τον ιδανικό καμβά για να αναδειχθούν όλα τα έργα. Οι δύο συλλογές έχουν κοινό άξονα την ιστορία και την παράδοση δημιουργώντας μία σύμπνοια πατροπαράδοτου και σύγχρονου, παρελθόντος και παρόντος, υφάσματος και μετάλλου!
Η επιμέλεια της έκθεσης ανήκει στον Αριστοτέλη Καραντή ενώ τα κείμενα του οδηγού υπογράφει η Κατερίνα Κοσκινά. Πρόκειται να είναι ανοιχτή στο κοινό έως και την 31η Οκτωβρίου 2021, φιλοξενούμενη στο μουσείο ελληνικών ενδυμασιών ‘Βικτώρια Γ. Καρέλια’, Σταδίου 64, στην Καλαμάτα.
Καθότι πηγή έμπνευσης για τον Νίκο Φλώρο αποτέλεσε, εκτός των άλλων, και ο εθνικός ποιητής της Ρωσίας, Αλεξάντρ Πούσκιν, το Νοέμβριο η συλλογή των έργων θα μεταφερθεί στη Μόσχα και έπειτα στην Αγία Πετρούπολη απ’ όπου και θα ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο εξυμνώντας την Ελλάδα, τον ηρωισμό, την επανάσταση και την Ελευθερία!